Jozef: "We wonen hier pas een dikke maand, maar voelen ons al helemaal thuis. We hebben veel geluk gehad. Onze zonen hebben de verhuis geregeld, wij hebben niets moeten doen. De ene dag zat ik nog in m'n zetel thuis, de volgende avond stond hij al hier.
Het was niet meer veilig voor ons thuis. Op korte tijd is mijn vrouw, die aan de ziekte van Parkinson lijdt, tweemaal gevallen. Twee keer vlak naast de tafelrand… Dat doet je nadenken. Stel je voor dat ik niet in de buurt was of dat ze van de trap was gevallen…
Onze kinderen waren voortdurend ongerust en opperden het idee om naar een andere woonplek uit te kijken. Eerlijk, ik was daar eerst niet voor te vinden. Niemand verlaat graag zijn huis hé. Maar eigenlijk is dat maar een gedacht hoor… Ik kan nu oprecht zeggen dat verhuizen de beste beslissing is die we in de laatste jaren genomen hebben!"
Jeannine: "We wilden sowieso zelfstandig blijven wonen en liefst in het centrum van Kortrijk, op wandelafstand van winkels en zo. Onze oudste zoon heeft heel wat mogelijkheden opgezocht en De Wijngaard bleek het beste aan al onze eisen te voldoen.
Toen we hier voor het eerst samen op bezoek kwamen, werden we hartelijk ontvangen door Eline, de woonassistente. Zij leidde ons rond in het gebouw. Het interieur beviel ons enorm en toen ik de flat zag, wist ik meteen 'hier ga ik mij jeunen!' Diezelfde avond hebben we de knoop doorgehakt."
Jozef: "Kijk maar eens rond hoor! Alles is prachtig opgedaan, een mooie keuken, een moderne badkamer,… Al wat we nodig hebben is aanwezig en zelfs beter dan voorheen. Voor mij is het perfect hier.
Ja, daar staat een prijs tegenover, maar je krijgt er ook heel veel voor terug. En ook, ik heb heel m'n leven hard gewerkt en sober geleefd. Onze kinderen zeggen ook 'Nu moeten jullie genieten…' En dan doen we met volle teugen hé, Jeannine?"
Jeannine: "We worden hier schitterend opgevangen. Eline is een 'gouden', schrijf dat maar op! Sinds kort eten we 's middags in de bistro beneden. Het is altijd heel lekker en we slaan eens een babbeltje met de andere bewoners. Dat ongedwongen sociaal contact doet deugd. Ook conciërge Paul en zijn echtgenote Carine zorgen voor een plezante sfeer. Zo'n warme mensen! Ik kan mij geen betere nieuwe thuis voorstellen.
Voor mij is het een grote geruststelling dat er altijd zorg aanwezig is. Vorige week was ik 's nachts onwel geworden en meteen was de nachtverpleegster van Integra hier om te helpen. Wij hoeven ons eigenlijk nergens nog zorgen over te maken…Da's fantastisch als je dat kan zeggen hé!"
Jozef: "Ik verlang tot we weer meer buiten kunnen komen. Bij mooi weer eens wandelen door de Wijngaardstraat en een pannenkoek eten op de Grote Markt, daar droom ik van…
Ach, ik ben zo content dat we hier wonen. In alle vrijheid om te gaan en staan waar we willen, maar altijd met de zekerheid dat de nodige zorg aanwezig is voor mijn vrouwke. Want ik zou ze graag nog lang bij mij houden. Samen genieten we gelijk God in Frankrijk!"